Na Zachodzie bez zmian to powieść Ericha Marii Remarque’a, wydana po raz pierwszy w 1928 roku. Akcja rozgrywa się w czasie I wojny światowej i opowiada historię Paula Bäumera, młodego niemieckiego żołnierza, i jego doświadczeń na linii frontu. Powieść jest surowym i wstrząsającym obrazem brutalnej rzeczywistości wojny i psychologicznego obciążenia, jakie wywiera ona na walczących.
Opowieść zaczyna się od Pawła i jego kolegów z klasy, których nauczyciel i patriotyczny zapał zachęcają do zaciągnięcia się do wojska. Początkowo są przepełnieni ideałami nacjonalistycznymi, lecz gdy zaczynają doświadczać okrucieństw wojny, ich młodzieńczy entuzjazm szybko słabnie. Paul i jego przyjaciele zostają wysłani na linię frontu, gdzie czekają ich ciągłe niebezpieczeństwo, śmierć i przerażające realia wojny w okopach. Powieść ukazuje nieludzkie skutki wojny, gdy Paul i jego towarzysze walczą o przetrwanie w świecie przemocy, strachu i straty.
W całej opowieści Paul rozmyśla nad bezsensownością wojny i emocjonalnym rozdźwiękiem, jaki ona wywołuje między żołnierzami a światem, który kiedyś znali. Powieść opisuje fizyczne i psychiczne traumatyczne przeżycia będące wynikiem bitwy, począwszy od ciągłego zagrożenia ostrzałem artyleryjskim i gazem trującym, po utratę przyjaciół i towarzyszy. Paul jest coraz bardziej rozczarowany wojną i stara się pogodzić swoje wcześniejsze pojęcie patriotyzmu z bezsensowną destrukcją, jaka go otacza.
Powieść porusza również kwestię głębokich ran emocjonalnych, jakie wojna pozostawia w sercach żołnierzy, pokazując, w jaki sposób więź między żołnierzami staje się jedynym źródłem pocieszenia w tak nieprzyjaznym środowisku. Relacja Paula z jego towarzyszami broni, takimi jak Kat (doświadczona żołnierka, która pełni rolę mentora), to jedna z niewielu rzeczy, które pozwalają mu przetrwać chaos wojny. Jednak nawet te przyjaźnie ulegają rozpadowi, gdy mężczyźni są zabijani jeden po drugim, co pogłębia poczucie izolacji i rozpaczy Paula.
W miarę jak wojna się przedłuża, Paul rozmyśla o tym, jak stracił młodość, poczucie celu i więź ze społeczeństwem. Wraca do domu na krótki urlop, ale odkrywa, że nie pasuje już do spokojnego świata, który kiedyś znał. Czuje się wyobcowany przez swoją rodzinę i przyjaciół, którzy nie są w stanie zrozumieć okrucieństw, których był świadkiem.
Powieść kończy się śmiercią Paula, która następuje pod koniec wojny. Zostaje zabity przypadkowym pociskiem podczas zwykłego dnia na froncie. W ostatnich wersach książki zauważono, że oficjalny komunikat wojskowy zawierał prostą i pozbawioną emocji wiadomość o śmierci Pawła: „Na froncie zachodnim panował spokój”.
________________________________________
Na Zachodzie bez zmian to poruszająca powieść antywojenna, która ukazuje fizyczny i psychiczny ciężar, jaki wojna wywiera na żołnierzy. Z perspektywy Paula powieść ukazuje okrucieństwo, bezsensowność i daremność wojny, pokazując, jak pozbawia ona człowieka niewinności, tożsamości i człowieczeństwa. Nadal jest to jedno z najważniejszych dzieł literatury XX wieku, oferujące przejmującą krytykę wojny i jej niszczycielskich skutków.