Το «1984» είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα γραμμένο από τον Τζορτζ Όργουελ και εκδόθηκε το 1949. Τοποθετημένο σε μια ολοκληρωτική κοινωνία που κυβερνάται από το Κόμμα με επικεφαλής τον Μεγάλο Αδελφό, το μυθιστόρημα εξερευνά θέματα επιτήρησης, καταπίεσης και των συνεπειών της ανεξέλεγκτης κυβερνητικής εξουσίας.
Η ιστορία ακολουθεί τον Ουίνστον Σμιθ, ένα χαμηλόβαθμο μέλος του Κόμματος που εργάζεται στο Υπουργείο Αλήθειας, όπου αλλοιώνει ιστορικά αρχεία για να αξιοποιήσει την προπαγάνδα του Κόμματος. Ο Γουίνστον τρέφει κρυφά επαναστατικές σκέψεις εναντίον του Κόμματος και ξεκινά μια απαγορευμένη σχέση με την Τζούλια, μια συνάδελφο μέλος του Κόμματος.
Καθώς ο Γουίνστον εμβαθύνει περισσότερο στη διαφωνία του, απογοητεύεται ολοένα και περισσότερο από τη χειραγώγηση και τον έλεγχο του Κόμματος. Αρχίζει να αμφισβητεί την πραγματικότητα που του παρουσιάζει το Κόμμα και αναζητά απαγορευμένες γνώσεις για το παρελθόν, ελπίζοντας να βρει στοιχεία αλήθειας και ελευθερίας.
Η εξέγερση του Γουίνστον ενάντια στην τυραννία του Κόμματος τον οδηγεί στον Ο’Μπράιεν, ένα υψηλόβαθμο μέλος του Εσωτερικού Κόμματος, τον οποίο πιστεύει ότι συμμερίζεται τις διαφωνίες του. Ωστόσο, η εμπιστοσύνη του Γουίνστον προδίδεται και συλλαμβάνεται από την Αστυνομία της Σκέψης, η οποία τον υποβάλλει σε βασανιστήρια και πλύση εγκεφάλου στο διαβόητο Υπουργείο Αγάπης.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμασίας του, ο Γουίνστον αγωνίζεται να διατηρήσει την ψυχική του υγεία και την ατομικότητά του αντιμετωπίζοντας αμείλικτα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια. Τελικά, οι μέθοδοι του Κόμματος τον κατατροπώνουν και αναγκάζονται να προδώσουν την Τζούλια, την οποία εξακολουθεί να αγαπά παρά την προδοσία που έχουν υποστεί ο ένας τον άλλον υπό βασανιστήρια.
Στο τέλος, το επαναστατικό πνεύμα του Γουίνστον συντρίβεται και καταλήγει να αποδεχτεί την εκδοχή της πραγματικότητας του Κόμματος, αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Αδελφό και αποκηρύσσοντας τις δικές του πεποιθήσεις. Το μυθιστόρημα ολοκληρώνεται με την πλήρη υποταγή του Ουίνστον στο Κόμμα, συμβολίζοντας τον θρίαμβο του ολοκληρωτισμού επί της ατομικής ελευθερίας.
Το «1984» χρησιμεύει ως μια ανατριχιαστική προειδοποίηση για τους κινδύνους του ολοκληρωτισμού και τη διάβρωση της αλήθειας και της ελευθερίας στην κοινωνία. Η απεικόνιση του Όργουελ για ένα κράτος επιτήρησης όπου η ατομική σκέψη καταστέλλεται και η διαφωνία τιμωρείται παραμένει επίκαιρη στον σημερινό κόσμο, υπενθυμίζοντας στους αναγνώστες τη σημασία της επαγρύπνησης ενάντια στην κατάχρηση εξουσίας.
Η απεικόνιση της ψυχολογικής χειραγώγησης και της χειραγώγησης της γλώσσας στο μυθιστόρημα, όπως φαίνεται στη χρήση της Νέας Ομιλίας από το Κόμμα για τον έλεγχο της σκέψης, αναδεικνύει τους τρόπους με τους οποίους τα αυταρχικά καθεστώτα επιδιώκουν να ελέγχουν και να καταπιέζουν τους πολίτες τους.
Συνολικά, το «1984» αποτελεί ένα δυναμικό και προκλητικό λογοτεχνικό έργο που συνεχίζει να βρίσκει απήχηση στους αναγνώστες για την απεικόνιση των κινδύνων του αυταρχισμού και του διαρκούς αγώνα για ελευθερία και αλήθεια.